ΚΟΙΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ - ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΩΝ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Του Προέδρου του Συλλόγου, Αντιστράτηγου ε.α. Αντύπα Γεωργίου,

στη κοινή εκδήλωση, στις 13/11/13, με την Αδελφότητα των Απογόνων

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ"

Κυρίες και Κύριοι,

Ως Πρόεδρος του Συλλόγου Μεσολογγιτών Αττικής «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ», χαιρετίζω την αποψινή εκδήλωση, που σκοπό έχει την παρουσίαση των στόχων και των μέχρι τώρα ενεργειών της Αδελφότητας των απογόνων του Μεσολογγίου, καθώς και την ανάδειξη ιστορικών στοιχείων της τελευταίας πολιορκίας και της εξόδου του Μεσολογγίου, που επιμελήθηκε ο Αντιστράτηγος ε.α και επίτιμος Διοικητής Γ΄ΣΣ, κ. Κολόμβας Νικόλαος.

 

Με τις πολιορκίες και την έξοδο του Μεσολογγίου, δεν έχει συνδεθεί αποκλειστικά κάποιο όνομα Πολιτικού ή Στρατιωτικού αρχηγού, αλλά το σύνολο των Μεσολογγιτών. Γιατί ήρωες στο Μεσολόγγι δεν ήταν αυτοί που κατείχαν τα αξιώματα, ήταν οι απλοί πολίτες που δεν προσδοκούσαν δόξα και τιμές. Οι αυθεντικοί Ελληνες, οι απλοί πολίτες που πολεμούσαν με τα όπλα της ψυχής τους και της πίστης τους, έτοιμοι να θυσιαστούν για τα πραγματικά και μεγάλα ιδανικά τους.

Αυτό είναι το βασικό συστατικό του διαχρονικού μηνύματος που έστειλε το Μεσολόγγι στον κόσμο όλο: "ΜΙΑ ΠΟΛΗ, ΜΙΑ ΨΥΧΗ, ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΥΣΙΑ με ένα ανεξίτηλο όνομα: ΕΞΟΔΟΣ".

Ιστορική μνήμη που όλους εμάς τους Μεσολογγίτες μας γεμίζει υπερηφάνεια και δέος, χθές και σήμερα, όπως και αύριο και πάντα. «Λαός που δεν γνωρίζει και δεν τιμά το παρελθόν του, δεν έχει μέλλον». Γιατί το παρελθόν είναι η πηγή που ποτίζει τα κύτταρα κάθε λαού, για να μπορεί να διαμορφώνει την πορεία του προς το μέλλον.

Για τους ήρωες του Μεσολογγίου δεν ήταν η λογική που τους πρόσταζε πώς να πράξουν, αλλά τα εσωτερικά ερείσματα και το ηθικό τους έρμα, που το συνάρθρωναν θεμελιώδεις αξίες, όπως αυτές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Η θυσία μιας πόλης και των αγωνιστών της, μετέδωσε σε ντόπιους και ξένους μηνύματα μεγαλειώδη, πανανθρώπινα. Μηνύματα με διαχρονικότητα, που γίνονται σημεία αναφοράς όλων των Ελλήνων και αστείρευτη πηγή έμπνευσης, για μάχες νέες σε καιρούς δύσκολους.

Κυρίες και Κύριοι.

Στο σύγχρονο πεδίο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, που μαστίζεται, όπως ξέρετε, από πολυμορφικές εσωτερικές και εξωτερικές κρίσεις, είναι χρήσιμο να λάβουμε υπόψη τον ύψιστο βαθμό της ψυχικής αντοχής, αλλά και της συλλογικής συνείδησης των προγόνων μας.

Να λάβουμε υπόψη το κρυφό μήνυμα της Μεγαλειώδους πράξης τους, που μας αποκαλύπτει την ιδέα, ότι όλα μπορούν να συμβούν και τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά, αρκεί να πιστέψει κανείς σε σκοπούς δυναμικούς, χωρίς φοβικές εσωτερικές διεργασίες και αναστολές.

Δεν έχουμε σήμερα αγαπητοί συμπατριώτες την πολυτέλεια να προσποιηθούμε ότι δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα, σε κάθε τομές της καθημερινής ζωής και να εθελοτυφλούμε μπροστά σε καταστάσεις ζοφερές. Το Μεσολόγγι όμως πρέπει να αποτελεί πάντα το φάρο, να είναι βαθειά μέσα στην καρδιά μας και με τη δύναμη ψυχής και μυαλού που διαθέτουμε, οφείλουμε να διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο που γεννηθήκαμε, που μεγαλώσαμε και υπηρετήσαμε, από κάθε μετερίζι ο καθένας.

Τα τελευταία χρόνια η ολιγωρία τουλάχιστον, των τοπικών αρχόντων, οι προσωπικές ικανοποιήσεις και επιδιώξεις, ο ωχαδελφισμός, η έλλειψη ενδιαφέροντος των πολιτικών ταγών του Νομού για το Μεσολόγγι και η απώλεια ιστορικής μνήμης, οδήγησαν αυτό στο μαρασμό και στη συρρίκνωση, αφαιρώντας του όλα τα προνόμια της πρωτεύουσας του Νομού, που κατείχε.

Οι «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ» όπως ονομάστηκαν, επέβαλλαν τον δικό τους θρίαμβο στη ψυχή των εχθρών τους, που αδημονούσαν να σκορπίσουν το θάνατο, έτσι λοιπόν κι εμείς απερίφραστα, ας γίνουμε συμμέτοχοι σε κάθε συλλογική προσπάθεια και αλληλέγγυοι σε κάθε δράση, που θα δίνει προοπτική ανάπτυξης στον τόπο μας.

Αναμοχλεύοντας την εθνική μας μνήμη, διαπιστώνουμε την επικαιρότητα σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο, των λόγων του Μεσολογγίτη Πρωθυπουργού Σπυρίδωνος Τρικούπη στο Ναύπλιο, την 19η Μαϊου 1825 με την κήρυξη της Γενικής Αμνηστίας, που έλεγε:

«Κινδυνεύει η Πατρίς ……. Διότι ο ζήλος του λαού εσβύσθη, και εσβύσθη από ημάς τους ιδίους …… οι οποίοι αποκαταστήσαμεν το δυστυχισμένο Εθνος, παίγνιον των παθών μας …….. οι οποίοι αντί να το οδηγήσουμε εις τον λιμένα της σωτηρίας και ευδαιμονίας, το εφέραμε εις το χείλος της αβύσσου ……… διότι η ΦΙΛΑΡΧΙΑ πολιορκεί το νού μας ……… η ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ οδηγεί τα έργα μας, οι ΣΚΕΥΩΡΙΑΙ και τα ΔΙΑΒΟΥΛΙΑ είναι η πολιτική μας……».